Rozdział 5:A myślała,że właśnie ją to niespotka

Rozdział 5 ,kochani.Mam nadzieję,ze skomentujcie,albo dacie jaki kolwiek znak ,że czytacie.Tak więc przejdźmy do rozdziału:
Ludmila:
Nie spodziewałam się tego,że Federico poprosi mnie o bycie parą.Nawet w najśmielszych snach nie marzyłam o takim rozwoju akcji.Nie trzymając dalej Włocha w niepewności,powiedziałam:
-Tak ,nawet nie wiesz jak się cieszę-odpowiedziałam i rzuciłam się chłopakowi na szyję
-Te amo
-Te amo
Po krótkiej chwili nasze usta złączyły się w pocałunku.Nie był on taki sam jak zeszły.Ten był już o wiele bardziej śmiały ,ale z nutką delikatności.Kiedy się od siebie oderwaliśmy ,przez kilka minut patrzeliśmy sobie głęboko w oczy.Potem odezwał się Fede:
-Zrobiło się już zimno,choć odwiozę Cię do domu
-Dobrze-powiedziałam już lekko zaspanym głosem
Federico:
Od jakiegoś czasu mówiłem do Lu i nie uzyskiwałem żadnej odpowiedzi.Spojrzałem na moją dziewczynę. Oczy miała zamknięte ,a jej głowa oparta była na moim ramieniu.Wyglądała tak słodko,że zrobiłem jej zdjęcie.Szkoda było mi ją budzić więc postanowiłem ,że przenocuję ją u siebie.Po dwóch godzinach dojechaliśmy na miejsce.W miedzy czasie rozpętała się okropna burza.Wziąłem dziewczynę na ręce i udałem się do mieszkania.Ułożyłem Lu,na łóżku w sypialni przykryłem kocem,a sam miałem zamiar pójść spać do salonu.Wtem usłyszałem cichy,zaspany głos:
-Mógłbyś ze mną zostać... boję się burzy-powiedziała cichutkim głosem
-Dobrze słonko
Usadowiłem się obok mojej ślicznotki i dałem jej buziaka w czoło
-Dobranoc Fede
-Dobranoc Lusiu
Po kilku minutach oboje odpłynęliśmy w krainę snów..
Wstałem dość szybko,jak na sobotę.Dziś nie miałem jeszcze zajęć ,więc postanowiłem,że zrobię śniadanie dla mojej wyjątkowej dziewczyny
Ludmila:
Spałam ,gdy doszedł do mnie zapach smażonych naleśników.Otworzyłam oczy i zdałam sobie sprawę,że jestem w mieszkaniu Fede.Wstałam i podążyłam za zapachem na dół.W kuchni zobaczyłam ,uśmiechniętego chłopaka.Gdy mnie zobaczył jego uśmiech jeszcze się powiększył,co przed chwilę wydawało się nie możliwe
-Witaj księżniczko.Jak Ci się spało ?-zapytał dając mi buziaka w policzek
-Świetnie,mogłabym tak zasypiać każdego wieczora.To dla mnie?-spytałam spoglądając na talerz z naleśnikami
-Tak piękna
W krótkim czasie zjadłam posiłek,bo byłam strasznie głodna.I poszłam do salonu w poszukiwaniu mojego chłopaka.Gdy tylko przekroczyłam próg salonu rozpoczęła się wojna na poduszki.W jednej chwili znalazłam się pod Fede.I znów patrzeliśmy sobie w oczy.Mogła bym w nich zatonąć .Nagle Federico zadał mi pytanie:
-Wiem ,że wszystko dzieję się trochę za szybko,ale zgodziła byś się ze mną zamieszkać...
~
Tego się chyba nie spodziewaliście c'nie?Krótki..no wiemm.Teraz coś dla Wercika:

Gdyby życie było idealne

Nie było by kolorowe

Każdy kolor oznacza inne uczucie

A ich jest cała masa

Wszystko w co wkłada się serce

Jest piękne

Każda chwila jest piękna 

Choć nie raz wydaje nam się,że nie

To daje nam tak wiele i pozwala 

Wciąż iść na przód

Czasami zapominamy o najważniejszym

Że za chmurami  jest słońce

Bo w życiu zawsze powraca szczęście

Nigdy, o tym nie zapominaj

K.C.<333

Chciałabym bym tylko powiedzieć Ci,że

jesteś mega ważną osóbką w mym życiu

No to by było tyle kochamm was mocno

Mela

hah piszę,że jutro ,a pojawiam się dziś no cóż ja :**